بهـ نامـ او

در پشتـ لبخند همیشگی اتـ،

درد استـ؛ درد!

حالتـ خوبـ نیستـ

امانـ از اینـ درد هایتـ

کهـ هیچـ گاهـ نفهمیدمـ

جنبهـ جسمی دارد یا روحی

بغضـ ملموسـ استـ

و پشتـ نگاهـ مهربانتـ،

خستگی می بارد. آخر چرا؟

بهـ قولـ یاسـ:

«تو بتـ منی!

یعنی تو خود منی!»

و برای همینـ استـ

کهـ وقتی می فهممـ تو درد می کشی

عذابـ می کشمـ.

کاشـ خوبـ بودنـ هایتـ واقعی باشد!!!